سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 197

1. گاه در مصطبه دردی کش رندم خوانند

2. گاه در خانقهم صوفی صافی دانند

3. تو مرانم ز در خویش و رها کن صنما

4. تا به هر نام که خواهند مرا می‌خوانند

5. باد پایان سخن کی به صفای تو رسد؟

6. گر چه روز و شبشان اهل سخن می‌رانند

7. با غم عشق تو گودین برو و عقل ممان

8. عقل و دین هر دو به عشق تو کجا می‌مانند

9. تو ز ما فارغی و حلقه به گوشان درت

10. گوش امید به در، منتظر فرمانند

11. پای آن نیست کسی را که به کوی تو رسد

12. بر سر کوی تو این طایفه بی پایانند

13. نیست در دیده عشاق ز خون جای دلی

14. جای آن است که بر چشم خودت بنشانند

15. جان و دل گوی سر زلف تو گشتند و چه گوی

16. گوی‌هایی که دوان در عقب چوگانند

17. با همه بیدلیم در صف عشقت کس نیست

18. مرد سلمان ز کسانی که درین میدانند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مرنجان روان کاین سرای تو نیست
* بجز تنگ تابوت جای تو نیست
شعر کامل
فردوسی
* اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
* چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است
شعر کامل
صائب تبریزی
* پخته شو تا روز محشر ایمن از دوزخ شوی
* ورنه عود خام را در کار مجمر می کنند
شعر کامل
صائب تبریزی