لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 290

1. تو می‌روی و من خسته باز می‌مانم

2. چگونه بی تو بمانم، عجب همی مانم

3. تو باد پای عزیمت، چو باد می‌رانی

4. من آب دیده گلگون چو آب می‌رانم

5. تو آفتاب منیزی که می‌روی ز سرم

6. فتاده بر سر ره من به سایه می‌مانم

7. شکسته بسته زلف توام روا داری

8. فرو گذاشتن آخر چنین پریشانم؟

9. بدست لطف عنان را کشیده‌دار که من

10. ز پای بوس رکاب تو باز می‌مانم

11. نه پای عزم و نه جای نشست در منزل

12. بمانده‌ام ره بیرون شدن نمی‌دانم

13. دریغ روز جوانی که می‌رود عمرم

14. فسوس عمر گرامی که می‌رود جانم

15. تو آن نه‌ای که کنی گاگاه سلمان را

16. به نامه یاد و من این نانوشته می‌خوانم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تهی ز باده حکمت مدان خموشان را
* که همچو کوزه سر بسته پر می نابند
شعر کامل
صائب تبریزی
* دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
* به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد
شعر کامل
مولوی
* چون گشودی به شکر خنده لب از بی مغزی
* از سر خود مشو ای پسته خندان غافل
شعر کامل
صائب تبریزی