سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 316

1. مفتاح فتوح از در میخانه طلب کن

2. کام دوجهان از لب جانانه طلب کن

3. آن یار که در صومعه جستی و ندیدی

4. باشد که توان یافت به میخانه طلب کن

5. در کوی خرابات گرم کشته بیابی

6. رو خون من از ساغر و پیمانه طلب کن

7. مقصود درین ره به تصور نتوان یافت

8. برخیز و قدم در نه و مردانه طلب کن

9. عاشق چو مجرد شد و دل کرد به دریا

10. گو در دل دریا رو و دردانه طلب کن

11. عشاق طریق ورع و زهد ندانند

12. زهد و ورع از مردم فرزانه طلب کن

13. ترک غم و شادی جهان غایت عقل است

14. سر رشته این کار ز دیوانه طلب کن

15. ای دل تو اگر سوخته منصب قربی

16. پروانه این شغل ز پروانه طلب کن

17. سر سخن عشق تو در سینه سلمان

18. گنجی است نهان گشته ز ویرانه طلب کن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل می رود به حلقه زلفش به پای خود
* دام آنچنان خوش است و شکار اینچنین خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* مبادا هیچ کس را روز سختی در کمین یارب
* دل گندم دو نیم از بیم سنگ آسیا گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* پروانه بر آتش زند از بهرتو خود را
* ای شمع تو هم حرمت پروانه نگه دار
شعر کامل
وحشی بافقی