سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 96

1. هر که چون سروم، گل اندامی نداشت

2. در جهان، از عیش خوش کامی نداشت

3. هر که در راهش، نشان را گم نکرد

4. در میان عاشقان، نامی نداشت

5. گفت، پیشت می‌فرستم، باد را

6. پیشم آمد، لیک، پیغامی نداشت

7. سرو خود را، با قدش می‌کرد راست

8. چون بدیدم، نیک اندامی نداشت

9. هر که سر، در پای منظوری بتاخت

10. راستی نیکو، سرآنجامی نداشت

11. دل به زلفت رفت، تا صیدست و دام

12. هیچ صیدی این چنین دامی، نداشت

13. کرد زاهد منع من، نشنید دل

14. پخته بود این دل، غم خامی نداشت

15. من لبت را، دل به رغبت داده‌ام

16. ورنه، با سلمان لبت وامی نداشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز اوقات گرامی آنچه صرف عشق می گردد
* به دیوان قیامت در حساب زندگی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* تین و زیتونی که یزدان خورده در قرآن قسم
* فهم‌ آن زاوّل‌ که قصدش چیست زین زیتون و تین
شعر کامل
قاآنی
* اگر آن گنج گران می‌طلبی رنج ببر
* گل مپندار که بی‌زحمت خاری باشد
شعر کامل
اوحدی