لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : زنجیر سر زلف چو می‌جنبانی
رباعی شمارهٔ 32 : گر زانکه بدین شاهدی و شیرینی
رباعی شمارهٔ 33 : ای دیده اگر هزار سیل انگیزی
رباعی شمارهٔ 34 : ای ابر بهار خانه پرورده تست
رباعی شمارهٔ 35 : قسم تو اگر مراد گر حرمان است،
رباعی شمارهٔ 36 : در طیره‌ام از باد که آمد سویت
رباعی شمارهٔ 37 : با مهر رخ تو بیش از ایت تابم نیست
رباعی شمارهٔ 38 : آتش ز دهان شمع دیشب می‌جست
رباعی شمارهٔ 39 : ما هم که رخش روشنی خور بگرفت
رباعی شمارهٔ 40 : تا ناله بلبلم به گوش آمده است
رباعی شمارهٔ 41 : با لعل لبت شراب را مستی نیست
رباعی شمارهٔ 42 : در معرض رویت قمر آمد بشکست
رباعی شمارهٔ 43 : با آنکه دو چشم شوخ او عربده جوست
رباعی شمارهٔ 44 : آن یار که بی نظیر و بی مانند است
رباعی شمارهٔ 45 : آورد بهم تیر و کمان را در دست
رباعی شمارهٔ 46 : دیشب سر زلف یار بگرفتم مست
رباعی شمارهٔ 47 : قسمم همه درد است و دوا چیزی نیست
رباعی شمارهٔ 48 : مقصود ز احسان درم و دینار است
رباعی شمارهٔ 49 : این اشک گریز پا که خونی من است
رباعی شمارهٔ 50 : گل بین که ز عندلیب بگریخته است
رباعی شمارهٔ 51 : شاها ز تو چشم سلطنت را نور است
رباعی شمارهٔ 52 : چون در سر زلف تو صبا می‌پیچد
رباعی شمارهٔ 53 : خالت که بر آن عارض مهوش زده‌اند
رباعی شمارهٔ 54 : سیمین ز نخت که جان از آن بنماید
رباعی شمارهٔ 55 : گل افسری از لعل و گهر می‌سازد
رباعی شمارهٔ 56 : این عمر نگر چه محنت افزای آمد
رباعی شمارهٔ 57 : در وصف لبت نطق زبان بسته بود
رباعی شمارهٔ 58 : آن را که می و مطرب دلکش باشد
رباعی شمارهٔ 59 : گل زر به کف و شراب در سر دارد
رباعی شمارهٔ 60 : چون قسم تو آنچه عدل قسمت فرمود،

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد
* وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد
شعر کامل
مولوی
* مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
* اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
شعر کامل
مولوی
* صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
* وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است
شعر کامل
حافظ