غزل شمارهٔ 119
1. در مهر ماه زهدم و دینم خراب شد
2. ایمان و کفر من همه رود و شراب شد
3. زهدم منافقی شد و دینم مشعبدی
4. تحقیقها نمایش و آبم سراب شد
5. ایمان و کفر چون می و آب زلال بود
6. می آب گشت و آب می صرف ناب شد
7. دوش از پیالهای که ثریاش بنده بود
8. صافی می درو چو سهیل و شراب شد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده