سنایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 132

1. روی او ماهست اگر بر ماه مشک افشان بود

2. قد او سروست اگر بر سرو لالستان بود

3. گر روا باشد که لالستان بود بالای سرو

4. بر مه روشن روا باشد که مشک افشان بود

5. دل چو گوی و پشت چون چوگان بود عشاق را

6. تا زنخدانش چو گوی و زلف چون چوگان بود

7. گر ز دو هاروت او دلها نژند آید همی

8. درد دلها را ز دو یاقوت او درمان بود

9. من به جان مرجان و لولو را خریداری کنم

10. گر چو دندان و لب او لولو و مرجان بود

11. راز او در عشق او پنهان نماند تا مرا

12. روی زرد و آه سرد و دیدهٔ گریان بود

13. زان که غمازان من هستند هر سه پیش خلق

14. هر کجا غماز باشد راز کی پنهان بود

15. بر کنار خویش رضوان پرورد او را به ناز

16. حور باشد هر که او پروردهٔ رضوان بود

17. هر زمان گویم به شیرینی و پاکی در جهان

18. چون لب و دندان او یارب لب و دندان بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گل چهره‌ای که مرغ دلم صید دام اوست
* زلفش بنفشه‌ایست که سنبل غلام اوست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* خوشا آن دم کز استغنای مستی
* فراغت باشد از شاه و وزیرم
شعر کامل
حافظ
* بسر سر بالین من هر شب خیال زلف او
* دسته دسته سنبل خواب پریشان آورد
شعر کامل
صائب تبریزی