غزل شمارهٔ 256
1. آمد بر من جهان و جانم
2. انس دل و راحت روانم
3. بر خاستمش به بر گرفتم
4. بفزود هزار جان به جانم
5. از قد بلند و زلف پشتش
6. گفتم که مگر به آسمانم
7. چون سر بنهاد در کنارم
8. رفت از بر من جهان و جانم
9. فریاد مرا ز بانگ موذن
10. من بندهٔ بانگ پاسبانم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده