غزل شمارهٔ 269
1. ای به رخسار کفر و ایمان هم
2. وی به گفتار درد و درمان هم
3. زلف پر تاب تو چو قامت من
4. چنبرست ای نگار چوگان هم
5. خیره ماند از لب تو بیجاده
6. به سر تو که لعل و مرجان هم
7. از رخ تو دلیل اثباتست
8. عالم عقل را و برهان هم
9. در ره تو ز رنج کهسارست
10. بی کناره ز غم بیابان هم
11. بر سر کوی عاشقی صبرست
12. ایستاده ذلیل و حیران هم
13. بر دل و جان بنده حکم تراست
14. ای شهنشاه حسن فرمان هم
15. چند گویی که از تو برگردم
16. با همه بازیست و با جان هم؟
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده