سنایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 337

1. ای چون تو ندیده جم آخر چه جمالست این

2. وی چون تو به عالم کم آخر چه کمالست این

3. تو با من و من پویان هر جای ترا جویان

4. ای شمع نکورویان آخر چه وصالست این

5. زان گلبن انسانی هر دم گلی افشانی

6. ای میوهٔ روحانی آخر چه نهالست این

7. در وصف تو عقل و جان چون من شده سرگردان

8. ای وهم ز تو حیران آخر چه جمالست این

9. گفتی که چو من دلبر داری وز من بهتر

10. ای جادوی صورت گر آخر چه خیالست این

11. ای از پی داغ ما آرایش باغ ما

12. ای چشم و چراغ ما آخر چه مثالست این

13. هر روز نپویی تو جز عشق نجویی تو

14. ای ماه نکویی تو آخر چه خصالست این

15. هر روز مرا نرمک بکشی تو به آزرمک

16. ای شوخک بی‌شرمک آخر چه وبالست این

17. پرسی: چو منی دلبر بینی تو به عالم در

18. ای ماه نکو منظر آخر چه سوالست این

19. ما را نه بدین سستی زین بیش همی جستی

20. ای خسته از آن خستی آخر چه ملالست این

21. گفتی همه جا با تو وصلست مرا با تو

22. ای بی خود و با ما تو آخر چه دلالست این

23. گفتی که سنایی خود داریم و ازو به صد

24. ای ناقد نیک و بد آخر چه محالست این


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شمشاد و سرو را ز تموز و خزان چه باک
* کز گرم و سرد لاله و گل را رسد زیان
شعر کامل
خاقانی
* نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
* این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
شعر کامل
حافظ
* چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن
* عاشقی و نیک نامی سعدیا سنگ و سبوست
شعر کامل
سعدی