سنایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. خنده گریند همی لاف زنان بر در تو

2. گریه خندند همی سوختگان در بر تو

3. دل آن روح گسسته که ندارد دل تو

4. سر آن حور بریده که ندارد سر تو

5. گاه دشنام زدن طاقچهٔ گوش مرا

6. حقه‌های شکرین گرد دو تا شکر تو

7. تا خط تو بدمیدست ز بهر خط تو

8. حرف بوسست چو لبهای قلم چاکر تو

9. شیر چرخت ز پی آب همی سجده برد

10. من چه سگ باشم تا خاک بوم بر در تو

11. نیست در چنبر نه چرخ یکی پروین بیش

12. هست پروین کده ره چنبری از عنبر تو

13. عنبر از چنبر زلفت چو خرد یافته‌ام

14. تا مگر راه دهد سوی خودم چنبر تو

15. سیم در سنگ بسی باشد لیک اندر کان

16. سنگ در سیم دل تست پس اندر بر تو

17. عارم این بس که بوم پیش‌رو دشمن تو

18. فخرم آن بس که بوم رخت کش لشگر تو

19. برده شد ز آتش تو پیش سراپردهٔ جان

20. آب حیوان روان ز آن دو رده گوهر تو

21. قطب گردم چو بگردم ز پی خدمت تو

22. پای بر جای چو پرگار به گرد سر تو

23. شمع نور فلکی خواهد هر لحظه همی

24. شعله از مشعلهٔ روی ضیاگستر تو

25. ز آرزوی رخ چون ماه تو هر روز چو صبح

26. دل همی چاک زند پیش درت کهتر تو

27. خور گردون چو مه از پیش رخت کاست کند

28. که ندارد خود گردون فری اندر خور تو

29. از سنایی به بها هر دم صد جان خواهد

30. بهر یک بوسه دو تا بسد جان پرور تو


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
* نازپرورد وصال است مجو آزارش
شعر کامل
حافظ
* سزای خدمت شایسته است لطف چه منت
* ز خدمتم خجل و حقگزار خدمت خویشم
شعر کامل
وحشی بافقی