غزل شمارهٔ 395
1. کودکی داشتم خراباتی
2. می کش و کمزن و خرافاتی
3. پارسا شد ز بخت و دولت من
4. پارسایی شگرف و طاماتی
5. شیوهٔ خمر و قمر و رمز مدام
6. صفتی بود مرورا ذاتی
7. آنکه والتین ز بر ندانستی
8. همچو بلخیر گشت هیهاتی
9. خوانده از بر همیشه چو الحمد
10. عدد سورهٔ لباساتی
11. گوید امروز بر من از سر زهد
12. مثل و نکتهٔ اشاراتی
13. دوش گفتم ورا که ای دل و جان
14. مر مرا مایهٔ مباهاتی
15. گر چه مستور و پارسا شدهای
16. واصل هر گونهٔ کراماتی
17. گر یکی بوسه خواهم از تو دهی؟
18. گفت: لا والله ای خراباتی
19. ای سنایی کما ترید خوشست
20. دل به قسمت بنه کمایاتی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده