غزل شمارهٔ 73
1. گل به باغ آمده تقصیر چراست
2. ساقیا جام می لعل کجاست
3. به چنین وقت و چنین فصل عزیز
4. کاهلی کردن و سستی نه رواست
5. ای سنایی تو مکن توبه ز می
6. که ترا توبه درین فصل خطاست
7. عاشقی خواهی و پس توبه کنی
8. توبه و عشق بهم ناید راست
9. روزکی چند بود نوبت گل
10. روزه و توبه همه روز بجاست
11. جز از آن نیست که گویند مرا
12. یار بود آنکه نه از مجمع ماست
13. شد به بد مردی و میخانه گزید
14. نیک مردی را با زهد نخواست
15. من به بد مردی خرسند شدم
16. هر قضایی که بود خود ز قضاست
17. ای بدا مرد که امروز منم
18. ای خوشا عیش که امروز مراست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده