1. باز را چون ز بیشه صید کنند

2. گردن و هردو پاش قید کنند

3. هر دو چشمش سبک فرو دوزند

4. صید کردن ورا بیاموزند

5. خو ز اغیار و عاده باز کند

6. چشم از آن دیگران فراز کند

7. اندکی طعمه را شود راضی

8. یاد نارد ز طعمهٔ ماضی

9. باز دارش ز خود پیاده کند

10. گوشهٔ چشم او گشاده کند

11. تا همه بازدار را بیند

12. خلق بر بازدار نگزیند

13. زو ستاند همه طعام و شراب

14. نرود ساعتی بی‌او در خواب

15. بعد آن برگشایدش یک چشم

16. در رضا بنگرد درو نه به خشم

17. از سرِِ رسم و عاده برخیزد

18. با دگر کس به طبع نامیزد

19. بزم و دستِ ملوک را شاید

20. صیدگه را بدو بیاراید

21. چون ریاضت نیافت وحشی ماند

22. هرکه دیدش ز پیش خویش براند

23. بی‌ریاضت نیافت کس مقصود

24. تا نسوزی ترا چه بید و چه عود

25. فرخ آنکو همه طعام و شراب

26. از مسبّب ستد نه از اسباب

27. رو ریاضت‌کش ارت باید باز

28. ورنه راه جحیم را می‌ساز

29. دیگران غافلند تو هُش‌دار

30. واندرین ره زبانت خامش‌دار