سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 118

1. شکری بجان خریدم زلب شکرفروشت

2. که درون پرده با دل شب وصل بود دوشت

3. بسخن جدا نمی شد لب لعل تو ز گوشم

4. چو علم فرو نیامد سر دست من زدوشت

5. بلبت حلاوتی ده دهن مرا که دایم

6. ترش است روی زردم ز نبات سبز پوشت

7. بوصال جبر می کن دلک شکسته یی را

8. که گرفت صبر سستی ز فراق سخت کوشت

9. سحری مرا خیالت بکرشمه گفت مسکین

10. تویی آنکه داغ عشقش نگذاشت بی خروشت

11. برخ چو آفتابش نگری بچشم شادی

12. چو بمجلس وی آرد غم او گرفته گوشت

13. ز دهن چو جام سازد چه شرابها که هر دم

14. ز لبان باده رنگش بخوری و باد نوشت

15. تو ز دست رفتی آن دم که برید صیت حسنش

16. خبری بگوشت آورد وز دل ببرد هوشت

17. تو که خار دیده بودی نبدی خمش چو بلبل

18. چو بگلستان رسیدی که کند دگر خموشت

19. همه شب ز بی قراری ز بسی فغان و زاری

20. چو ندیده بودی او را بفلک شدی خروشت

21. رخ وی آرمیدی، عجبست سیف از تو

22. که بآتشی رسیدی و فرو نشست جوشت!


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تا ترکش افلاک پر از تیر شهاب است
* ما بی سر و پایان همه نارنج نشانیم
شعر کامل
صائب تبریزی
* از حجاب حسن شرم آلوده لیلی هنوز
* بید مجنون سر به زیر انداختن بار آورد
شعر کامل
صائب تبریزی
* بر بیاض گردن او خال دیدم، سوختم
* کاین نشان انتخاب از دیده گستاخ کیست؟
شعر کامل
صائب تبریزی