غزل شمارهٔ 276
1. تا بکی این جور کشیدن ز یار
2. خون ز دل خسته چکیدن ز یار
3. جور کش و صبر کن ای دل که هست
4. شرط وفا جور کشیدن ز یار
5. ضربت چون تیغ کشیدن ز دوست
6. شربت چون زهر چشیدن ز یار
7. گر بجفایی برماند ترا
8. شرط وفا نیست رمیدن ز یار
9. یار اگر از ما ببرد حاکمست
10. ما نتوانیم بریدن ز یار
11. سنت عشقست برین در دعا
12. گفتن و دشنام شنیدن ز یار
13. حکم ادب هست درین ره قفا
14. از دگران خوردن و دیدن ز یار
15. جان بده و مال که سودی نکرد
16. جان بدرم باز خریدن ز یار
17. سیف بجهدی نرسی نزد او
18. زآنک نیارست رسیدن ز یار
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده