لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 302

1. جرعه یی می نخورده از دستش

2. بیخودم کرد نرگس مستش

3. هرکه از جام عشق او می خورد

4. توبه گر سنگ بود بشکستش

5. بکسی مبتلا شدم که نرست

6. مرغ از دام و ماهی از شستش

7. بهمه جای می رود حکمش

8. بهمه کس همی رسد دستش

9. از عنایت مپرس کآن معنی

10. نیست در حق بنده گر هستش

11. هرکه عاشق نشد، بدامن دوست

12. نرسد دست همت پستش

13. سیف از مشک بوی دوست شنید

14. بر گریبان خویشتن بستش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
* چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
شعر کامل
حافظ
* هر چه نه پیوند یار بود بریدیم
* وان چه نه پیمان دوست بود شکستیم
شعر کامل
سعدی