سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 498

1. ای بنور رخ تو روی قمر پوشیده

2. بضیای تو شده چهره خور پوشیده

3. دوست درباطن معنی طلبان چون جانست

4. باثر ظاهروپیدا زنظر پوشیده

5. اینت اعجوبه که در پیش دوکس بر یک چشم

6. منکشف باشد و بر چشم دگر پوشیده

7. عشق عنقاست وما بچه آن عنقاییم

8. ازپی نام ونشان رنگ بشر پوشیده

9. آن هما سایه چو می دید که ما می بالیم

10. بچه خویش همی داشت بپر پوشیده

11. چون بدانست که ما لایق پرواز شدیم

12. گفت ما بچه نداریم دگر پوشیده

13. اندرین راه روان کرد نخست آدم را

14. ژنده فقر بدو داده ودر پوشیده

15. پس بصد ناله وزاری سوی آن کوی آمد

16. آدم از علم وعمل زی سفر پوشیده

17. حامل بار محبت شد وآگاه نبود

18. زآنک در زیر رمادست شرر پوشیده

19. آشکارا نتوان کرد قضایی که براند

20. در میان عشق توچون سر قدر پوشیده

21. سیف فرغانی خواهد که کند بر دل او

22. عشق تو همچو شب قدر گذر پوشیده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همچون شقایقم دل خونین سیاه شد
* کان سرو نوبر آمده از بوستان برفت
شعر کامل
سعدی
* هر گرفتار که در بند تو می‌نالد زار
* می‌برد حسرت صیدی که گرفتارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* هر غمی را فرجی هست ولیکن ترسم
* پیش از آنم بکشد زهر که تریاق آید
شعر کامل
سعدی