سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 498

1. ای بنور رخ تو روی قمر پوشیده

2. بضیای تو شده چهره خور پوشیده

3. دوست درباطن معنی طلبان چون جانست

4. باثر ظاهروپیدا زنظر پوشیده

5. اینت اعجوبه که در پیش دوکس بر یک چشم

6. منکشف باشد و بر چشم دگر پوشیده

7. عشق عنقاست وما بچه آن عنقاییم

8. ازپی نام ونشان رنگ بشر پوشیده

9. آن هما سایه چو می دید که ما می بالیم

10. بچه خویش همی داشت بپر پوشیده

11. چون بدانست که ما لایق پرواز شدیم

12. گفت ما بچه نداریم دگر پوشیده

13. اندرین راه روان کرد نخست آدم را

14. ژنده فقر بدو داده ودر پوشیده

15. پس بصد ناله وزاری سوی آن کوی آمد

16. آدم از علم وعمل زی سفر پوشیده

17. حامل بار محبت شد وآگاه نبود

18. زآنک در زیر رمادست شرر پوشیده

19. آشکارا نتوان کرد قضایی که براند

20. در میان عشق توچون سر قدر پوشیده

21. سیف فرغانی خواهد که کند بر دل او

22. عشق تو همچو شب قدر گذر پوشیده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تا به‌سان چهرهٔ خوبان و روی عاشقان
* سرخ باشد ارغوان و زرد باشد شنبلید
شعر کامل
امیر معزی
* شمشاد و سرو را ز تموز و خزان چه باک
* کز گرم و سرد لاله و گل را رسد زیان
شعر کامل
خاقانی
* نسیم در سر گل بشکند کلاله سنبل
* چو از میان چمن بوی آن کلاله برآید
شعر کامل
حافظ