لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانقصیده و قطعه
شمارهٔ 31 : آن یار کز مشاهده یار باز ماند
شمارهٔ 32 : زنده نبود آن دلی کز عشق جانان باز ماند
شمارهٔ 33 : خسروا خلق در ضمان تواند
شمارهٔ 34 : پیوستگان عشق تو از خود بریده اند
شمارهٔ 35 - قطعه کتب الی (الخدمة) الصاحب الشهید طاب ثراه : چو حق خواجه را آن سعادت بداد
شمارهٔ 36 : غرض از آدم درویشانند
شمارهٔ 37 - قطعه : اندرین ایام کآسایش نمی یابند انام
شمارهٔ 38 : هرکه همچون من و تو از عدم آمد بوجود
شمارهٔ 39 : کم خور غم تنی که حیاتش بجان بود
شمارهٔ 40 : در عجبم تا خود آن زمان چه زمان بود
شمارهٔ 41 : حسن هرجا که در جهان برود
شمارهٔ 42 : چو دل عاشق روی جانان شود
شمارهٔ 43 : چو دلبرم سر درج مقال بگشاید
شمارهٔ 44 : ای مقبل ار سعادت دنیات رو نماید
شمارهٔ 45 : نگارا کار عشق از من نیاید
شمارهٔ 46 : ای قوم درین عزا بگریید
شمارهٔ 47 : ای ز لعل لب تو چاشنی قند و شکر
شمارهٔ 48 : نقاب از رخ خوب آن خوش پسر
شمارهٔ 49 : ای صبا گر سوی تبریز افتدت روزی گذر
شمارهٔ 50 : پسته آن بت شکر لب شیرین گفتار
شمارهٔ 51 : بعشق ای پسر جان و دل زنده دار
شمارهٔ 52 : چند گفتم که فراموش کنم صحبت یار
شمارهٔ 53 : ای بت سنگ دل و ای صنم سیم عذار
شمارهٔ 54 : من بلبلم و رخ تو گلزار
شمارهٔ 55 : گفتند ماه و خور که چو پیدا شد آن نگار
شمارهٔ 56 : الا ای صبا ساعتی بار بر
شمارهٔ 57 : عشق تمکین بود بتمکین در
شمارهٔ 58 - قطعه 7 : روی در زیر سمش کرد بساطی، چو فگند
شمارهٔ 59 : ایا قطره جانت از بحر نور
شمارهٔ 60 : ای شده از پی جامه ز لباس دین عور

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گرفتم که خود هستی از عیب پاک
* تعنت مکن بر من عیب‌ناک
شعر کامل
سعدی
* نوای بلبلت ای گل کجا پسند افتد
* که گوش و هوش به مرغان هرزه گو داری
شعر کامل
حافظ
* سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
* حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
شعر کامل
سعدی