غزل شمارهٔ 1105
1. مطرب خوش نوای رندانم
2. ساقی بزم باده نوشانم
3. سخن عاشقان اگر خواهی
4. بشنو از من که خوش همی خوانم
5. جام بر دست و مست و لایعقل
6. گرد رندان مدام گردانم
7. بزم عشق است مجلس دائم
8. روز و شب عاشق حریفانم
9. ساغر دُرد درد می نوشم
10. به از این خود دوا نمی دانم
11. صورتم موج و معنیم بحر است
12. ظاهراً این و باطناً آنم
13. می کشم خوان پادشاهانه
14. نعمت الله رسید مهمانم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده