غزل شمارهٔ 1216
1. ما از شرابخانهٔ جانانه می رسیم
2. مستان حضرتیم و ز میخانه می رسیم
3. از ما نشان ذوق خرابات جو که ما
4. مستیم و لاابالی و رندانه می رسیم
5. ای عقل دور باش که رندیم و باده نوش
6. از بزم عشق و مجلس جانانه می رسیم
7. پروانه وار ز آتش عشقش بسوختیم
8. شمعی گرفته ایم و به پروانه می رسیم
9. تاجی ز ذوق بر سر و در بر قبای عشق
10. بسته کمر به عزت و شاهانه می رسیم
11. سرمست می رسیم ز میخانهٔ قدیم
12. مخمور نیستیم که مستانه می رسیم
13. از بندگی سید خود می رسیم باز
14. از ملک غیب ، ببین که چه مردانه می رسیم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده