لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 128

1. آئینهٔ ذات عین ذات است

2. ذات است که مجمع صفات است

3. بی‌ جود وجود حضرت او

4. عالم به تمام فانیات است

5. می نوش مدام دُردی درد

6. کاین دُردی درد دل دوات است

7. میخانهٔ ما است در خرابات

8. و این خانه ورای شش جهات است

9. سیراب شدند خلق عالم

10. آری همه چیز ذو‌حیات است

11. گر کشته شوی به تیغ عشقش

12. آن حی قدیم خونبهات است

13. سید به حضور نعمت‌الله

14. دایم به وضو و در صلات است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* منم آن قمری نالان که از بس سنگ بیدادم
* زدند از هر طرف از باغت ای سرو روان رفتم
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* داد در ایام خامی میوه خود را به باد
* نخل پرباری که از دیوار بستان سر کشید
شعر کامل
صائب تبریزی
* مه روی بپوشاند خورشید خجل ماند
* گر پرتو روی افتد بر طارم افلاکت
شعر کامل
سعدی