لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 134

1. میخانه سرای عاشقان است

2. رندی که چو ماست عاشق آن است

3. بستان و بنوش شادی ما

4. جامی که به از شراب جان است

5. از ما نکند کناره معشوق

6. با عاشق خویش در میان است

7. این دیده به نور اوست روشن

8. آن نور به عین ما عیان است

9. گفتم عشقش نشان ندارد

10. این نیز نشان بی نشان است

11. عالم همه زنده دل به عشق ‌اند

12. روحی است که در بدن روان است

13. ما را می جو ز نعمت‌الله

14. کو غرقهٔ بحر بی‌ کران است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اندک اندک جمع مستان می‌رسند
* اندک اندک می پرستان می‌رسند
شعر کامل
مولوی
* به بیداری نمی آید زشوخی بر زمین پایش
* مگر مشاطه در خواب آن پریرورا حنا بندد
شعر کامل
صائب تبریزی
* در صف آزاد مردان کمترست از جوز پوچ
* هر سبک مغزی که از دستار می گوید سخن
شعر کامل
صائب تبریزی