شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 134

1. میخانه سرای عاشقان است

2. رندی که چو ماست عاشق آن است

3. بستان و بنوش شادی ما

4. جامی که به از شراب جان است

5. از ما نکند کناره معشوق

6. با عاشق خویش در میان است

7. این دیده به نور اوست روشن

8. آن نور به عین ما عیان است

9. گفتم عشقش نشان ندارد

10. این نیز نشان بی نشان است

11. عالم همه زنده دل به عشق ‌اند

12. روحی است که در بدن روان است

13. ما را می جو ز نعمت‌الله

14. کو غرقهٔ بحر بی‌ کران است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شیوه عاجزکشی از خسروان زیبنده نیست
* بی تکلف، حیله پرویز نامردانه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* گنج خواهی، در طلب رنجی ببر
* خرمنی می‌بایدت، تخمی بکار
شعر کامل
سعدی
* ضعف دل دارم مسیح از نبض من بردار دست
* هست در سیب زنخدان بتان بهبود من
شعر کامل
صائب تبریزی