شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1477

1. خواه نباتی و خواه حیوانی

2. هر یکی مظهریست ربانی

3. می و جامی و عاشق و معشوق

4. موج و بحر و حباب را مانی

5. دل خود را به دست زلفش ده

6. جمع می باش از پریشانی

7. گفتهٔ عارفان به جان بشنو

8. چند گفتار این و آن خوانی

9. گاه در نزد یار خود می جوی

10. باش با یارکان کرمانی

11. ای که جویای این و آن گشتی

12. باش با خود هم این و هم آنی

13. عارفانه به تخت دل بنشست

14. سید مسند سلیمانی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به سایه خفته بدم دی که یارم آمد و گفت
* چه خفته ای که رسید آفتاب در سایه
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* قرب نیکان را نمی باشد سرایت در بدان
* کز شکر شیرین نگردد چون بود بادام تلخ
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل تهی ناشده از خویش به جایی نرسد
* تا بود پر ز شکر نی به نوایی نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی