لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 318

1. گفتم که این جانان کیست ، جان گفت جانان منست

2. عشقش همی جستم به جان دل گفت درجان منست

3. هر جا که مه روئی بود آنی از او دارد ولی

4. آنی که او دارد همه می دان که از آن منست

5. در کنج ویران دلم گنجیست پنهان عشق او

6. گنجی اگر باید تو را در کنج ویران منست

7. از مجلس اهل دلان خواهی که تا یابی نشان

8. آن مجمع جمع چنان زلف پریشان منست

9. میخانه خوش آراسته رندی خوشی نوخواسته

10. ساقی سرمست خوشی امروز مهمان منست

11. زنّار کفر زلف ما رو در میان بندش بپا

12. آنگه به صدق دل بگو کاین کفر ایمان منست

13. سید مرا بنواخته سردار رندان ساخته

14. هرجا که یابی حاکمی محکوم فرمان منست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رهنوردانی که چون خورشید تنها می روند
* از زمین پست بر اوج ثریا می روند
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
* در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
شعر کامل
حافظ
* برخیز تا به عهد امانت وفا کنیم
* تقصیرهای رفته به خدمت قضا کنیم
شعر کامل
سعدی