لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 321

1. عشق جانان من غذای من است

2. این چنین خوش غذا برای منست

3. هر کسی را غذا بود چیزی

4. نعمت الله من غذای من است

5. با تو گویم غذای من چه بود

6. این غذا دیدن خدای من است

7. عقل بیگانه شد ز ما و برفت

8. شاه عشق آمد آشنای من است

9. گر کسی در هوای جنت هست

10. جنت و حور در هوای من است

11. دنیی و آخرت بود دو سرا

12. دو سرای چنین نه جای من است

13. وصل و هجران که عاشقان گویند

14. از فنای من و بقای من است

15. نور من عالمی منور کرد

16. این همه روشن از ضیای من است

17. من دعاگوی نعمت اللهم

18. این چنین خوش دعا دعای من است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیاز آمد آن بی هنر جمله پوست
* که پنداشت چون پسته مغزی در اوست
شعر کامل
سعدی
* مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ
* که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد
شعر کامل
حافظ
* اگر جهان همه کامست و دشمن اندر پی
* به دوستی که جهان جای کامرانی نیست
شعر کامل
سعدی