شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 444

1. شهرت ذوق ما جهان بگرفت

2. از مکان رفت و لامکان بگرفت

3. قول مستانه ای که ما گفتیم

4. دل عاشق به جان روان بگرفت

5. هر کجا عارفی است در عالم

6. این معانی از آن بیان بگرفت

7. مطرب ما ترنمی فرمود

8. خرقهٔ جمله عاشقان بگرفت

9. خوش نگاری گرفته ام به کنار

10. او مرا نیز در میان بگرفت

11. مدتی عقل بود همدم ما

12. دل ما عاقبت از آن بگرفت

13. عشق سید گرفت سخت وجود

14. پادشه ملک جاودان بگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رنگین سخنان درسخن خویش نهادنند
* از نکهت خود نیست به هر حال جدا گل
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی
* ای بی نشان محض نشان از که جویمت
* گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت
شعر کامل
عطار