غزل شمارهٔ 452
1. رفتی به سلامت به سلامت به سلامت
2. امید که آئی و من آیم به سلامت
3. سر در قدمت بازم و جان را بسپارم
4. دست من و دامان تو تا روز قیامت
5. از روی کرم یاد کن این بندهٔ خود را
6. ای جان به فدای تو و آن نامه و نامت
7. دل زنده شود چون برسد از تو پیامی
8. یابیم حیات ابدی ما ز پیامت
9. هرچند ملامت که کند عقل ز عشقت
10. عاشق نرود از سر کویت به ملامت
11. آمد دل و در دام سر زلف تو افتاد
12. مرغیست مبارک که فتادست به دامت
13. جانا نظری کن که منم بندهٔ سید
14. تو شاه جهانی و جهان باد به کامت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده