لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 569

1. عاشق و یار خویش خوش باشد

2. دل و دلدار خویش خوش باشد

3. زاهد و زهد و رند و میخواری

4. هر کس و کار خویش خوش باشد

5. بلبل مست و عاشق شیدا

6. خود و گلزار خویش خوش باشد

7. بار عشقش نهاده ام بر دل

8. می کشم بار خویش خوش باشد

9. عاشقانه به دُردی دردش

10. کرده تیمار خویش خوش باشد

11. عشقبازی است کار دل دائم

12. دل به کردار خویش خوش باشد

13. نعمت الله خوش بود با من

14. یار با یار خویش خوش باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز دشمن جفا بردی از بهر دوست
* که تریاک اکبر بود زهر دوست
شعر کامل
سعدی
* هر آدمی که کشتهٔ شمشیر عشق شد
* گو غم مخور که ملک ابد خونبهای اوست
شعر کامل
سعدی
* اندک اندک جمع مستان می‌رسند
* اندک اندک می پرستان می‌رسند
شعر کامل
مولوی