شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 569

1. عاشق و یار خویش خوش باشد

2. دل و دلدار خویش خوش باشد

3. زاهد و زهد و رند و میخواری

4. هر کس و کار خویش خوش باشد

5. بلبل مست و عاشق شیدا

6. خود و گلزار خویش خوش باشد

7. بار عشقش نهاده ام بر دل

8. می کشم بار خویش خوش باشد

9. عاشقانه به دُردی دردش

10. کرده تیمار خویش خوش باشد

11. عشقبازی است کار دل دائم

12. دل به کردار خویش خوش باشد

13. نعمت الله خوش بود با من

14. یار با یار خویش خوش باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر چه مغز بادام است بس نغز
* بباید پوست کندن تا دهد مغز
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* ببین ای پند گو آه من و بر مجمع دیگر
* چراغ خویش روشن کن که اینجا باد می‌آید
شعر کامل
محتشم کاشانی
* گرت ز دست برآید، چو نخل باش کریم
* ورت ز دست نیاید، چو سرو باش آزاد
شعر کامل
سعدی