لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 647

1. کردگار از کرم عیانم کرد

2. واقف از حال این و آنم کرد

3. من چو بی نام و بی نشان بودم

4. بی نشانی مرا نشانم کرد

5. به تجلی ظاهر و باطن

6. گاه پیدا و گه نهانم کرد

7. در دل آمد به جای جان بنشست

8. رحمتی خوش به جای جانم کرد

9. می خمخانه را به من بخشید

10. ساقی مست عاشقانم کرد

11. تا شوم رهبر همه رندان

12. رهنمودم به رهروانم کرد

13. شرح علم بدیع او خواندم

14. این معانی از آن بیانم کرد

15. چون ز هستی خود فنا گشتم

16. باقی ملک جاودانم کرد

17. نعمت الله به من عطا فرمود

18. رازق زرق بندگانم کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز افتادگی به مسند عزت رسیده است
* یوسف کند چگونه فراموش، چاه را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج
* نروند اهل نظر از پی نابینایی
شعر کامل
حافظ
* اندرین شهر دلم بستهٔ گندم گونیست
* ورنه صد شهر چنین را به جوی نفروشم
شعر کامل
اوحدی