غزل شمارهٔ 662
1. خواجه آنجا فقیر خواهد بود
2. بنده آنجا امیر خواهد بود
3. پادشاه حقیقت است انسان
4. عقل آنجا وزیر خواهد بود
5. در چنین قریه ای که ماهان است
6. نفس آنجا گزیر خواهد بود
7. هیچ دانی که این فغان ز کجاست
8. بانگ خواجه به شیر خواهد بود
9. هر که خود را عظیم می گیرد
10. پیش مردان حقیر خواهد بود
11. وانکه اینجا صغیر و خوار بود
12. در قیامت کبیر خواهد بود
13. سید ما به نور حضرت او
14. همچو بدر منیر خواهد بود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده