شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 678

1. هر کسی را عنایتی فرمود

2. این عنایت همه به ما بنمود

3. تا ببیند به نور خود خود را

4. چشم خود هم به روی ما بگشود

5. طینت ما ز خاک میخانه است

6. میل ما جز به می نخواهد بود

7. هر که آمد به خلوت دل ما

8. در بهشت آمد و خوشی آسود

9. آتش عشق سوخت عود دلم

10. خوش بود آتشی چنین بی دود

11. آینه هم ز جود پیدا شد

12. دل خود را هم او ز خود بربود

13. از سر ذوق گفته ام سخنی

14. به ازین گفتهٔ دگر که شنود

15. چون وجود است هرچه می یابم

16. غیر او نیست در جهان موجود

17. می و جام و حریف و ساقی اوست

18. نعمت الله این چنین فرمود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر هزار جفا سروقامتی بکند
* چو خود بیاید عذرش بباید آوردن
شعر کامل
سعدی
* مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ
* که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد
شعر کامل
حافظ
* صنوبر صوف سبز افکنده بر دوش
* درخت بید گشته پوستین پوش
شعر کامل
وحشی بافقی