لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 890

1. به هر طرف که نظر می کنم توئی منظور

2. که دیده است چنین فاش این چنین مستور

3. ز لطف تو نظری یافتم شدی ناظر

4. چه جای من که توئی ناظر و توئی منظور

5. چو نیست در دو جهان جز یکی کراست وصال

6. عجب بود که یکی از یکی بود مستور

7. به نور طلعت او روشن است دیدهٔ من

8. ببین که در همه عالم جز او که دارد نور

9. ز ذوق گفته ام این شعر بشنو از سر ذوق

10. کسی که ذوق ندارد ز بزم ما گو دور

11. مقام اهل دلانست صحبت جانم

12. چه جای روضهٔ رضوان چه قدر حور و قصور

13. حریف سیدم و ساقی خراباتم

14. مدام عاشق مستم نه عاقل مخمور


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرو من برخاست، از قدش قیامت شد پدید
* غیر آن قامت که من دیدم قیامت را که دید؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* خرد زان طیره گشت الحق مرا گفتا که با من هم
* به گز مهتاب پیمایی به گل خورشیداندایی
شعر کامل
انوری
* تیغ تو کز خون خصم قطره‌چکان آمده
* گلشن فتح تو راست شاخ گل ارغوان
شعر کامل
محتشم کاشانی