شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 7

1. روح بخشی، ای نسیم صبحدم

2. خود مگر می‌آیی از ملک عجم

3. تازه گردید از تو درد اشتیاق

4. می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

5. مردهٔ صد ساله یابد از تو جان

6. تو مگر کردی گذر از اصفهان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
* جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
شعر کامل
حافظ
* ای دل اندربند زلفش از پریشانی منال
* مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
شعر کامل
حافظ
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی