شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 7

1. روح بخشی، ای نسیم صبحدم

2. خود مگر می‌آیی از ملک عجم

3. تازه گردید از تو درد اشتیاق

4. می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

5. مردهٔ صد ساله یابد از تو جان

6. تو مگر کردی گذر از اصفهان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن را که بوی عنبر زلف تو آرزوست
* چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز
شعر کامل
حافظ
* همت عالی طلب جام مرصع گو مباش
* رند را آب عنب یاقوت رمانی بود
شعر کامل
حافظ
* چون نار ز غم کفته شود این دل اگر من
* آگنده دل از مهر تو چون نار ندارم
شعر کامل
سنایی