بخش 12 - فی الریا و التلبیس بالذین هم أعظم جنود ابلیس
1. نان و حلوا چیست ای شوریده سر؟
2. متقی خود را نمودن بهر زر
3. دعوی زهد از برای عز و جاه
4. لاف تقوی، از پی تعظیم شاه
5. تو نپنداری کزین لاف و دروغ
6. هرگز افتد نان تلبیست به دوغ؟
7. خرده بینانند در عالم بسی
8. واقفند از کار و بار هر کسی
9. زیرکانند از یسار و از یمین
10. از پی رد و قبول، اندر کمین
11. با همه خودبینی و کبر و منی
12. لاف تقوی و عدالت میزنی
13. سر به سر، کار تو در لیل و نهار
14. سعی در تحصیل جاه و اعتبار
15. دین فروشی، از پی مال حرام
16. مکر و حیله، بهر تسخیر عوام
17. خوردن مال شهان، با زرق و شید
18. گاه خبث عمرو، گاهی خبث زید
19. وین عدالت با وجود این صفات
20. هست دائم، برقرار و برثبات!
21. بر سرش، داخل نگردد «لا» و «لیس»
22. این عدالت هست کوه بوقبیس
23. مینیابد اختلال از هیچ چیز
24. چون وضوی محکم «بیبی تمیز»
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده