وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 361

1. تند سویم به غضب دید که برخیز و برو

2. خسکم در ته پا ریخت که بگریز و برو

3. چیست گفتم گنهم دست به خنجر زد و گفت

4. پیش از آن دم که شوی کشته بپرهیز و برو

5. پیش رفتم که بکش دست من و دامن تو

6. گرم شد کاتش من باز مکن تیز و برو

7. می‌نشستم که مگر خار غم از پا بکشم

8. داد دشنام که تقریب مینگیز و برو

9. وحشی این دیده که گردید همه اشک امید

10. آب حسرت کن و از دیده فرو ریز و برو


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان
* استاده است سرو و کمر بسته است نی
شعر کامل
حافظ
* اشک طرف دیده را گردید و رفت
* اوفتاد آهسته و غلتید و رفت
شعر کامل
پروین اعتصامی
* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی