غزل شمارهٔ 61
1. از تو همین تواضع عامی مرا بس است
2. در هفتهای جواب سلامی مرا بس است
3. نی صدر وصل خواهم و نی پیشگاه قرب
4. همراهی تو یک دو سه گامی مرا بس است
5. بیهوده گرد عرصهٔ جولانگه توام
6. گاهی کرشمهای و خرامی مرا بس است
7. خمخانهای نمیطلبم از شراب وصل
8. یک قطره بازمانده جامی مرا بس است
9. وحشی مگو، بگو سگ کو ، بلکه خاک راه
10. یعنی ز تو نوازش مامی مرا بس است
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده