غزل شمارۀ 1165
1. ای سبز پر کرشمه مشکین قبای من
2. سر تا قدم بلای سیاهی برای من
3. با جامه سیاه که در عین شوخیی
4. دلجوتری ز مردمک دیده های من
5. چشم تو گرچه کشت بیک دیدنم ولی
6. بود آن نگاه کردن او خونبهای من
7. گر یک جفا کنی تو و من صد وفا هنوز
8. ارزنده جفای تو نبود وفای من
9. اهلی مگو که بخت شود یار عاقبت
10. گر کار من بیاری بختست وای من
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده