لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1317

1. منعت نکنم گر ببد اندیش نشینی

2. ترسم که به رغم من از آن بیش نشینی

3. غم نیست بمن گر ننشینی غم از آنست

4. کز من گذری غیر مرا پیش نشینی

5. وصل از تو نجویم که ترا ایشه خوبان

6. ننگ آید اگر با من درویش نشینی

7. ایکان نمک بهر جگر سوزی من چند

8. از دیده روی در جگر ریش نشینی

9. اهلی دلت از گوشه نشینان عدم شد

10. وقتست که پهلوی دل خویش نشینی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
* باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد
شعر کامل
حافظ
* یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
* که سروهای چمن پیش قامتش پستند
شعر کامل
سعدی
* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی