لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 242

1. قد طوبی و لب کوثر و خود حور بهشت است

2. یارب ملک است آدمی این چه بهشت است

3. جز برق محبت نبود آتش موسی

4. گر از سر طورست و گر از کنج کنشت است

5. آن لعل روان بخش بود یا خط نوخیز

6. یا چشمه آبی که روان از لب کشت است

7. پیش رخ خوبش که ملک را نمکی نیست

8. از حسن پری هیچ مگویید که زشت است

9. خشت سرخم بس بودم بالش راحت

10. بالین چکنم من که سرم لایق خشت است

11. این نیز هم از طینت پاک است که اهلی

12. آمیخته با مهر تو ای حور سرشت است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نوبهاران که دمد شاخ گُلی از گِل من
* غنچه هایش بود آغشته به خونِ دل من
شعر کامل
جامی
* به رنگ و بوی بهار ای فقیر قانع باش
* چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی
شعر کامل
سعدی
* کسی که عیب ترا پیش چشم بنگارد
* ببوس دیده او را که بر تو حق دارد
شعر کامل
صائب تبریزی