اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 394

1. دینم ببرد آن بت و گوید که جان کجاست

2. ناصح که کرد منع دلم، این زمان کجاست

3. گفتی که جای یار مکن جز درون جان

4. ما فرق تا قدم همه یاریم، جان کجاست

5. چون شمع مردم از غم و اکنون که با توام

6. خواهم که شرح غم دهم، اما زبان کجاست

7. هجرم امان نداد که میرم پای تو

8. جایی که مرگ تیغ برآرد، امان کجاست

9. هشیار را عنان صبوری بکف بود

10. دل مست اوست، در کف مستان عنان کجاست

11. گر بهر کعبه از در او میروی مرو

12. بنشین که کعبه یی به ازین آستان کجاست

13. اهلی مگو که ماهر خان را وفا نماند

14. اول تو خود بگو که وفادار جهان کجاست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج
* نروند اهل نظر از پی نابینایی
شعر کامل
حافظ
* گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند
* گول نعمت را مخور مشغول صاحب خانه باش
شعر کامل
فروغی بسطامی
* فروتنی است دلیل رسیدگان کمال
* که چون سوار به منزل رسد پیاده شود
شعر کامل
صائب تبریزی