اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 734

1. هر شمع جمالی که بر افروخته باشد

2. پروانه او جان من سوخته باشد

3. چشم از تو که پوشد مگر آن طفل که چون زاد

4. از مادر ایام نظر دوخته باشد

5. خواهد به نثار قدمت دیده من ریخت

6. لعلی که بخون جگر اندوخته باشد

7. میخانه ما کعبه فیض است کز آنجا

8. صد تیره درون شمع دل افروخته باشد

9. در مهر و وفا حاجت آموختنش نیست

10. اهلی که وفا از ازل آموخته باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این زمان در زیر بار کوه منت می روم
* من که می دزدیدم از دست نوازش دوش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* به ذوق ناله من آسمان مستانه می رقصد
* جهان ماتم سرا گردد اگر من از نوا افتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* پشت طاقت بنفشه را خم شد
* بهر خود در لباس ماتم شد
شعر کامل
هلالی جغتایی