اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 917

1. صد تلخ دهان میگزد از غصه لب خویش

2. ای نخل کرم تابکه بخشی رطب خویش

3. آن چاشنی ذوق که فرهاد ز غم یافت

4. خسرو نچشیده است ز عیش و طرب خویش

5. خواهی که نچیند گل مقصود ز رویت

6. چون مرغ سحر روز کن از ناله شب خویش

7. هرچند کشد دوست عنان تو به بازی

8. زنهار نگهدار عنان ادب خویش

9. نومید مشو زآب بقا همچو سکندر

10. چون خضر قدم بازمکش از طلب خویش

11. ما خاک نشینان مغانیم و ز خاکیم

12. ایخواجه تو میدانی و اصل و نسب خویش

13. مرغ از رخ گل سرخوش و اهلی ز رخ یار

14. مستند ازین می همه کس بر حسب خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* من ندارم طالع از مقصود، ورنه بارها
* گل ز مستی تکیه بر زانوی بلبل کرده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
* چون ز خاصیت خود مهر گیا برگردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکوه از پیری کنی زاهد بیا همراه من
* تا به میخانه برم پیر و جوان آرم تو را
شعر کامل
هاتف اصفهانی