اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 970

1. از داغ می اگرچه در آتش چو لاله ام

2. باری چو لاله سوخته یک پیاله ام

3. من خود چه اختیار به می داشتی و جام

4. گر پیر ره پیاله نکردی حواله ام

5. پیری بسال نیست بمعنی بود یقین

6. پیرم من و مرید شراب دو ساله ام

7. شادم ز خوان وصل بسنگی که میخورم

8. یعنی سگ بتان نه ز بهر نواله ام

9. اهلی بگوش غیر فغانم کجا رسد

10. هم او که زخم زد شنود آه و ناله ام


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زمین هفت کشور مرا گشت راست
* دلم یافت از بخت چیزی که خواست
شعر کامل
فردوسی
* ز ناله ای که کند خامه می توان دانست
* که کوه درد به دل صاحب سخن دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
* این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
شعر کامل
صائب تبریزی