لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 301 : درویش سخی را همه کس یار بود
رباعی شمارۀ 302 : آن خواجه گرش گاه بخرمن نقتد
رباعی شمارۀ 303 : از بخل درین سرا کسی میر نشد
رباعی شمارۀ 304 : تعظیم خسان به جا و مسکن باشد
رباعی شمارۀ 305 : سهل است که مرد گوشه یی بگزیند
رباعی شمارۀ 306 : هر بیخردی که نخوتش کار بود
رباعی شمارۀ 307 : آدم ز ادب فرشته اطوار بود
رباعی شمارۀ 308 : آنانکه به بند زینت و زیب تنند
رباعی شمارۀ 309 : مردم همه جوهری و صاحب نظرند
رباعی شمارۀ 310 : می را که خمار در کمین است چه سود
رباعی شمارۀ 311 : گر عمر بکار می کنی حیف بود
رباعی شمارۀ 312 : می باده فروش داد و زر میطلبد
رباعی شمارۀ 313 : ای پیر شکسته توبه سست نهاد
رباعی شمارۀ 314 : گر رخش هوای دل اسیرت نبود
رباعی شمارۀ 315 : در روی جوانان نظری میباید
رباعی شمارۀ 316 : شهوت نهلی که چون شرابت ببرد
رباعی شمارۀ 317 : کس در پی آزار دل افکار مباد
رباعی شمارۀ 318 : آدم که بعشق محرم یار بود
رباعی شمارۀ 319 : عاشق که همیشه وصل یارش باشد
رباعی شمارۀ 320 : خوش گفت پدر مرا کسی مرد بود
رباعی شمارۀ 321 : آنانکه بخوبی زنان مینازند
رباعی شمارۀ 322 : دست تو بشاهدان عالم نرسد
رباعی شمارۀ 323 : آدم که نتش سرای ویران باشد
رباعی شمارۀ 324 : دردا که رسید پیری و داد نوید
رباعی شمارۀ 325 : این غره عمر عاقبت سلخ شود
رباعی شمارۀ 326 : آن خواجه که خانه را بکهگل اندود
رباعی شمارۀ 327 : هر چند که خصم کینه ور میباشد
رباعی شمارۀ 328 : گردون که همیشه خاطر آزار بود
رباعی شمارۀ 329 : گلزار جهان که غیر خارش نبود
رباعی شمارۀ 330 : پیری که ز خستگی تنش تاب خورد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
* کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است
شعر کامل
حافظ
* کاکل مشکین تو غالیه برنسترن
* سنبل پرچین تو سلسله بر ارغوان
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
* اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
شعر کامل
مولوی