لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 61 : من پیرم اگر کشته شوم از ستمت
رباعی شمارۀ 62 : در ملک جهان حیات جاوید یکیست
رباعی شمارۀ 63 : عمریست که میرود دل اندر ره دوست
رباعی شمارۀ 64 : بی بختم و دست و دل ز اندیشه تهیست
رباعی شمارۀ 65 : ای برهمن آن عارض چون لاله پرست
رباعی شمارۀ 66 : می نوش که آنکه کعبه کردست و کنشت
رباعی شمارۀ 67 : سامان دل از بی سر و سامانی ماست
رباعی شمارۀ 68 : در نزد حکیم مس هم از جنس طلاست
رباعی شمارۀ 69 : در دیده عقل عاشقی سوختن است
رباعی شمارۀ 70 : عشق آب حیات و خضر فرح فالست
رباعی شمارۀ 71 : هر چند که صیت شعرم « ظ » آفاق شنفقت
رباعی شمارۀ 72 : عشق است که آرزوی جان همه اوست
رباعی شمارۀ 73 : آن شاهد بین که نغزی عجبست
رباعی شمارۀ 74 : پروانه صفت سوز دلم پنهان است
رباعی شمارۀ 75 : سبز شکرین که نیشکر بنده اوست
رباعی شمارۀ 76 : ای گل که رخ ترا صفایی عجبست
رباعی شمارۀ 77 : ای غایت هر هنر که در آدم هست
رباعی شمارۀ 78 : آن غمزده ام که زهر غم نوش منست
رباعی شمارۀ 79 : ای آنکه در تو قبله اهل وفاست
رباعی شمارۀ 80 : عمرست شبی که با حریف طربیست
رباعی شمارۀ 81 : در وادی عشق کز صفت بیرونست
رباعی شمارۀ 82 : گردون طبق از بلندی همت بست
رباعی شمارۀ 83 : آنکس که ز حسن او جلوه گرست
رباعی شمارۀ 84 : در مشرق جان که حسن دلربا افتاده ست
رباعی شمارۀ 85 : آن بت که خراب او سامریست
رباعی شمارۀ 86 : آنی که دم مسیح یارت شده است
رباعی شمارۀ 87 : بیمارم و هر کس که ببالین منست
رباعی شمارۀ 88 : خورشید مرا بنیکبختان نگه است
رباعی شمارۀ 89 : ای سرو که هرگز نبود درد و غمت
رباعی شمارۀ 90 : بد مهری چرخ بی وفا معلومست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
* در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
شعر کامل
حافظ
* فروغ عاریت با نور ذاتی برنمی آید
* که روز ابرباشد از شب مهتاب روشنتر
شعر کامل
صائب تبریزی