لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 151 : خوشباش که بنده گر نکویانه نکوست
رباعی شمارۀ 152 : احمد سبب وجود آدم شده است
رباعی شمارۀ 153 : تخمیر نبوت و ولایت ازلی است
رباعی شمارۀ 154 : مفتاح در گنج جهان نادعلی است
رباعی شمارۀ 155 : کس سر خدا بی نبی الله نیافت
رباعی شمارۀ 156 : آن بنده حق لطف ازل شامل اوست
رباعی شمارۀ 157 : خوش وقت شهیدی که بخون خفت و برفت
رباعی شمارۀ 158 : از آل علی هر چه ترا دل باشد
رباعی شمارۀ 159 : « والتین » به حسن قسم ز معبود غنی است
رباعی شمارۀ 160 : صید حرم دل همگی نور و صفاست
رباعی شمارۀ 161 : هر چند که کار شیخ بر نیکو عملیست
رباعی شمارۀ 162 : اهلی اگرت آرزوی آب بقاست
رباعی شمارۀ 163 : اهلی که نظر یافته از آل عباست
رباعی شمارۀ 164 : هر جا که مزار و مرقد آل عباست
رباعی شمارۀ 165 : خواهی بگذری چابک و چست
رباعی شمارۀ 166 : ای دیو هوس رفته ترا در رگ و پوست
رباعی شمارۀ 167 : آدم که جبلی از قضا زلت اوست
رباعی شمارۀ 168 : هر سجده که میکنی پی خدمت دوست
رباعی شمارۀ 169 : شیریست درنده نفس سرکش که تراست
رباعی شمارۀ 170 : ایطالب کعبه گر ترا میل صفاست
رباعی شمارۀ 171 : ایزد که بکعبه کرد حکم سفرت
رباعی شمارۀ 172 : آن چار کتاب حق که آمد ز نخست
رباعی شمارۀ 173 : بر چرخ قدم نهی به سعی و حرکت
رباعی شمارۀ 174 : آنرا که شرف ز صحبت همنفسی است
رباعی شمارۀ 175 : ایزد که برحمت نظری سوی تو داشت
رباعی شمارۀ 176 : جوری ز زمانه بر بد اندیش نرفت
رباعی شمارۀ 177 : کج دست که در مال کسانش نظر است
رباعی شمارۀ 178 : فرزند که بی حیا و شرم و ادب است
رباعی شمارۀ 179 : برخیز که بخت در سبب ساختن است
رباعی شمارۀ 180 : دردی کش عشق جمله صافی بین است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* با غریبان لطف بی‌اندازه کن
* تا رود نامت به نیک در دیار
شعر کامل
سعدی
* می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
* از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
شعر کامل
حافظ
* شکایتی که ز زلف دراز اوست مرا
* به گفتن و به شنیدن نمی شود آخر
شعر کامل
صائب تبریزی