لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیر معزی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 61 : جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد
رباعی شمارهٔ 62 : تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد
رباعی شمارهٔ 63 : ایزد که بنای دولتت عالی کرد
رباعی شمارهٔ 64 : چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد
رباعی شمارهٔ 65 : هر تیر که شاه تیر گیر اندازد
رباعی شمارهٔ 66 : ای شاه زمین فلک سریرتو سزد
رباعی شمارهٔ 67 : سلطان علم عدل به هر عالم زد
رباعی شمارهٔ 68 : من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد
رباعی شمارهٔ 69 : چون شاه سرای پرده بر هامون زد
رباعی شمارهٔ 70 : هر شب که وصال یار دلبر باشد
رباعی شمارهٔ 71 : گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد
رباعی شمارهٔ 72 : تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد
رباعی شمارهٔ 73 : چون شاه سوی تخت سرافراز آمد
رباعی شمارهٔ 74 : چون رخ بگشاد آن نگار دلبند
رباعی شمارهٔ 75 : گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند
رباعی شمارهٔ 76 : از هیبت تو به روم کفار نماند
رباعی شمارهٔ 77 : در عشق تو ای صنم مرا رای نماند
رباعی شمارهٔ 78 : ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند
رباعی شمارهٔ 79 : در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند
رباعی شمارهٔ 80 : تیراندازان همه گرو در بستند
رباعی شمارهٔ 81 : خصمان تو لاف سپر زرد زدند
رباعی شمارهٔ 82 : چون باز خیال تو پر و بال زند
رباعی شمارهٔ 83 : هر شب که رهی فال ز روی تو زند
رباعی شمارهٔ 84 : ترکان ملک با خرد و باهوشند
رباعی شمارهٔ 85 : خصمان ملک چو جغد در ویرانند
رباعی شمارهٔ 86 : گر بر فلک از تاجوران راه کنند
رباعی شمارهٔ 87 : ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود
رباعی شمارهٔ 88 : تا چند دل تو چشمهٔ نور بود
رباعی شمارهٔ 89 : از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود
رباعی شمارهٔ 90 : حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد
* فراش باد هر ورقش را به زیر پی
شعر کامل
حافظ
* ارغوان ریخته بر دکه خضراء چمن
* همچنانست که بر تختهٔ دیبا دینار
شعر کامل
سعدی
* نان جو خور، در بهشت سیر چشمی سیر کن
* گرد عصیان بهر گندم بر رخ آدم نشست
شعر کامل
صائب تبریزی