غزل شمارهٔ 100
1. بهار آمد و سبزه نو شد به جوها
2. عروسان بستان گشادند روها
3. گل کوزه بر شاخ می گوید اینک
4. که کوزه ز ما و ز مستان سبوها
5. چو گشت آبها شیشه گر گفت بلبل
6. قواریر من فضت قدروها
7. نگوید ز آزادگی هیچ سوسن
8. چو بلبل ز مستی کند گفت و گوها
9. ازین پس پیاله به کف خوبرویان
10. خرامنده بینی به لبهای جوها
11. به هر شاخ غنچه دهن باز کرده
12. ز خوبان فرو می خورد آرزوها
13. معطر ازان می کند گل چمن را
14. کش از نظم خسرو ذخیره ست بوها
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده