غزل شمارهٔ 1501
1. وقتی ازین پیش تر خوشدلیی داشتیم
2. غارت عشقت رسید، آن همه بگذاشتیم
3. تخم وفا کاشتیم بر سر راه امید
4. هیچ بری چون نداد، کاش نمی کاشتیم!
5. شاهسوارا، ز خط تا بکشیدی سپه
6. ز آتش دل در هوا صد علم افراشتیم
7. دی ز لب پر نمک خنده زدی، وز لبت
8. هر چه جگر رخنه داشت از نمک انباشتیم
9. دیده خسرو شده ست خانه نقاش چین
10. بس که درو از خیال نقش تو بنگاشتیم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده